ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΞΙΑ

Ένα σημαντικό ποσοστό των παιδιών με δυσλεξία έχουν δυσκολίες και στα μαθηματικά. Μπορεί όμως να συμβαίνει και το εντελώς αντίθετο, δηλαδή να έχουν ιδιαίτερη έφεση στα μαθηματικά ενώ παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες όσον αφορά την γραφή και ανάγνωση.
Τι δυσκολεύει συνήθως ένα δυσλεξικό μαθητή στα μαθηματικά;

• Διαβάζει λάθος τις οδηγίες της άσκησης ή του προβλήματος, οπότε η λύση είναι ανέφικτη.
• Διαβάζει και γράφει ανάποδα τους αριθμούς . π.χ. 24 αντί 42, 6 αντί 9, ε αντί 3, 7 αντί 1.
• Λανθασμένη ανάγνωση των συμβόλων π.χ. + αντί χ, + αντί -
• Δυσκολίες στο μέτρημα και στην προπαίδεια – αυτό μπορεί να οφείλεται σε γενικότερες δυσκολίες στην έννοια της διαδοχής.
• Η αδύναμη βραχυπρόθεσμη μνήμη δεν βοηθά καθόλου στην επίλυση πράξεων με το μυαλό. Συνηθισμένο φαινόμενο οι μαθητές με δυσλεξία να χρησιμοποιούν τα δάχτυλα για να εκτελέσουν αριθμητικές πράξεις, ακόμα και σε μεγάλη ηλικία.
• Για να λυθεί ένα μαθηματικό πρόβλημα χρειάζεται η ικανότητα της παράπλευρης σκέψης- κάτι που συχνά λείπει από τον δυσλεξικό μαθητή.
• Η κακή αντίληψη του χώρου προκαλεί δυσκολίες στη γεωμετρία και τριγωνομετρία.
• Η κακή αντίληψη του χρόνου προκαλεί δυσκολία στην εκμάθηση της ώρας.
• Δεν μπορούν να εξηγήσουν τον τρόπο λύσης που βρίσκουν.

Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω ένα παιδί στα μαθηματικά;
Δίνω μερικές από τις πολλές ιδέες που υπάρχουν!

1. To κυριότερο είναι τα μαθηματικά να γίνουν κατανοητά! Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται αντικείμενα. π.χ. το παιδί θα μάθει να μετρά και να κάνει πράξεις πιο εύκολα αν χρησιμοποιούνται κύβοι, άβακας, παιχνίδια.
2. Για τις μονάδες μέτρησης αφήνουμε τα χαρτιά και τα βιβλία και παίρνουμε μέτρο και χάρακα και μετράμε διαστάσεις και αντικείμενα. Το ίδιο κάνουμε όταν διδάσκουμε τις μονάδες όγκου- πάμε στην κουζίνα και ζυγίζουμε, υπολογίζουμε, συγκρίνουμε.
3. Για να εξηγήσουμε τη διαίρεση, κάνουμε παραδείγματα μοιράσματος με μπισκότα, καραμέλες και ότι άλλο έχετε!
4. Για να εξηγήσουμε τα κλάσματα, κόβουμε χαρτιά, κέικ, σοκολάτα κ.λ.π!
5. Για να γίνει αυτοματοποίηση της πρόσθεσης, πρώτα διδάσκουμε τα ζευγάρια των όμοιων αριθμών. Δηλαδή 2+2, +, 4+4 κ.λ.π
6. Δείχνουμε όλα τα ζευγάρια αριθμών που μας δίνουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. π.χ. όλα τα ζευγάρια που μας κάνουν 5: 1+4, 2+3, 3+2, 4+1, 0+5
7. Αν το μυαλό του παιδιού “κολλήσει” δεν έχει νόημα να επιμένουμε μία ώρα να βρει τη λύση, γιατί πολύ απλά δεν το θα τη βρει, θα απογοητευτεί και θα κουραστεί.
8. Αν ένα παιδί απαντά σωστά αλλά με κάπως “ανορθόδοξο” τρόπο, δεν προσπαθούμε να του αλλάξουμε τρόπο σκέψης!

Πηγή : paidagwgos.blogspot.gr
Επιμέλεια – Παρουσίαση :  Ρεβέκα Θεοδωροπούλου – M.Sc. Μαθηματικός