Ούτε μια μέρα δεν έφυγα απ’ το σχολείο χωρίς να μάθω κάτι απ’ τα παιδιά

Των Νάσιας Φιλιππίδη, Μαίρης Μονιάκη

«Θα μου άρεσε αν το κάνατε», ονομάζεται το βιβλίο του εκπαιδευτικού και συνεργάτη της “Π” Γιάννη Αγγελάκη το οποίο εμπεριέχει προσωπικές εμπειρίες και βιώματα του ίδιου από τα 33 χρόνια της καριέρας του και της επαφής του με τα παιδιά. Ο Γιάννης Αγγελάκης ένας άνθρωπος που αγαπά πολύ τα παιδιά αποκαλώντας τα «υπέροχα πλασματάκια», αποφάσισε να γράψει το βιβλίο αυτό, καθώς όπως υποστηρίζει θέλει να συνεχίσει να προσφέρει τις γνώσεις του και εκτός των σχολικών τάξεων. «Ακόμα και έναν άνθρωπο αν καταφέρω μέσου του βιβλίου να βελτιώσω και να αλλάξω την στάση του απέναντι στα παιδιά, αυτό για μένα θα είναι επιτυχία» ανέφερε συγκεκριμένα. Το βιβλίο του απευθύνεται τόσο σε γονείς όσο και σε άλλους εκπαιδευτικούς.

Ερ: Τριάντα τρία χρόνια δάσκαλος. Ποιες είναι οι εμπειρίες που αποκομίσατε;

Απ: «Ποτέ δεν έφυγα από το σχολείο, ούτε μια μέρα, και να μην έχω μάθει κάτι από τα παιδιά. Τα παιδιά με την αθωότητα τους, τις σκανταλιές τους, την ξεγνοιασιά τους, ομορφαίνουν την ζωή, σε μεταφέρουν σε αυτόν τον κόσμο ονείρου που ζουν. Βεβαίως αντιμετώπισα και δύσκολες καταστάσεις είτε με άτακτα παιδιά είτε με καταπιεστικούς γονείς, από όλες όμως κέρδισα κάτι. Έμαθα να απλουστεύω τις έννοιες και τα προβλήματα ώστε να είμαι κατανοητός στα παιδιά, κατι που με βοήθησε και στην υπόλοιπη ζωή μου. Αυτό προσπαθώ να κάνω και στο βιβλίο».

Ερ.: Πιστεύετε ότι ευθύνη του εκπαιδευτικού περιορίζεται στην παροχή γνώσεων ή αποσκοπεί και στην διαμόρφωση μίας υγιούς προσωπικότητας;

Απ.: «Σαφώς και ευθύνη του δασκάλου είναι η μετάδοση των γνώσεων. Η αρμοδιότητα του όμως δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Η μετάδοση των αξιών και των αρχών είναι μεγαλύτερη επιτυχία από αυτήν των γνώσεων, αφού η συμβολή τους επηρεάζει περισσότερο τον χαρακτήρα του παιδιού και συνεπώς την προσωπικότητα του. Είναι διαφορετικό πράγμα η παιδεία από την εκπαίδευση».

Ερ.: Ποιες είναι οι διαφορές που εντοπίσατε στις γενιές των παιδιών με το πέρασμα των χρόνων στη διάρκεια της σταδιοδρομίας σας;

Απ.: «Όταν πρωτομπήκα στην εκπαίδευση το σύστημα ήταν δασκαλοκεντρικό, με τον δάσκαλο να είναι η μόνη πηγή γνώσης και τα παιδιά παθητικοί δέκτες. Με το πέρασμα των χρόνων δόθηκαν περισσότερες ευκαιρίες στα παιδιά να φανερώσουν πτυχές της προσωπικότητας τους. Σήμερα το σύστημα θέτει στο κέντρο τον μαθητή δίνοντας του αρκετές ελευθερίες».

Ερ.: Πιστεύετε πως η ελευθερία που έχει δοθεί στις μέρες μας στα παιδιά μπορεί να αποδειχθεί βλαβερή για αυτά;

Απ.: Η ελευθερία δεν έβλαψε κανέναν. Βέβαια ακόμα και σε αυτό, το μέτρο θα πρέπει να κυριαρχεί και τα παιδιά να μην αφήνονται αχαλίνωτα. Από την άλλη ούτε η καταπίεση μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα. Τα παιδιά πάντα θα κάνουν αταξίες και σκανταλιές. Είναι τέτοια η φύση τους και δεν θα πρέπει να τα τιμωρούμε γι’ αυτό».

Ερ.: Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι νέες τεχνολογίες έχουν συμβάλει στην εκπαίδευση;

Απ.: «Παλιότερα οι συνθήκες εκπαίδευσης ήταν αρκετά δύσκολες. Σήμερα χάρη στην τεχνολογία η εκπαίδευση διαθέτει τα κατάλληλα μέσα ώστε να μεταδώσει τη γνώση με ποικίλους τρόπους και να βρίσκεται πιο κοντά στα ενδιαφέροντα των παιδιών».

Ερ.: Το βιβλίο σας απευθύνεται και σε συναδέλφους σας, αλλά και σε γονείς;

Απ.: «Έχω βρεθεί μάρτυρας δυσάρεστων συμπεριφορών τόσο καθηγητών όσο και γονέων απέναντι στα παιδιά. Η μεγάλη μου αγάπη για τα παιδιά με οδήγησε στο να συγγράψω αυτό το βιβλίο προκειμένου να μεταδώσω τις γνώσεις μου και τα βιώματα μου σε όποιον αγαπάει τα παιδιά».

Ερ.: Γυρνώντας τον χρόνο πίσω θα επιλέγατε το ίδιο επάγγελμα ή κάποιον άλλον δρόμο;

Απ.: «Όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου τίποτα άλλο δεν θα ήθελα παρά να κάνω τον δάσκαλο στο δημοτικό σχολείο. Έχω κατασταλάξει πως η ενασχόληση με τα παιδιά για μένα είναι κάτι μαγικό και μου δίνει χαρά και δύναμη. Τώρα που δεν βρίσκομαι στις σχολικές τάξεις έχω τα εγγονάκια μου και ασχολούμαι με αυτά». 

www.patris.gr