Τους καθηγητές τους στο «θρανίο» βάζουν οι μαθητές και τους ζητούν: Περισσότερη συζήτηση στην τάξη. Σεβασμό στην προσωπικότητά τους και στα μαθητικά τους συμβούλια. Χρήση των νέων τεχνολογιών στο μάθημα. Η αξιολόγησή τους να αφορά τις επιδόσεις τους και να μην επηρεάζεται από άλλες παραμέτρους. Να μην υπάρχει προκατάληψη απέναντί τους με κριτήρια όπως η εμφάνιση, η κατάθεση της γνώμης τους κ.ά. Αυτό είναι το «προφίλ» των εκπαιδευτικών όπως το σκιαγραφούν και θα το ήθελαν οι μαθητές του 9ου Γυμνασίου Καλλιθέας, σε έρευνα που διενήργησαν οι καθηγητές τους Νίκος Aναστασάτος, Ουρανία Γράψα, Ευαγγελία Ζαβέα, Λίνα Κεχαγιά, Αννα Ντόκου και Αννα-Μαρία Σιδηροπούλου.
Μάλιστα, οι μαθητές, στην ανοιχτή ερώτηση «τι θα ήθελαν από τους καθηγητές τους», σε ποσοστό 42% δήλωσαν ότι θέλουν περισσότερη συζήτηση στην τάξη και καλύτερη συμπεριφορά, το 17% λιγότερη ύλη και το 14% να γίνεται πιο ενδιαφέρον το μάθημα.
Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές θεωρούν ότι μόνο λίγοι καθηγητές είναι έτοιμοι για τις «νέες διδακτικές προκλήσεις».
Η πλειοψηφία δηλώνει ότι οι συζητήσεις στην τάξη καλύπτουν και θέματα «εκτός του στενού πλαισίου του μαθήματος» και ότι η «αξιολόγησή τους» δεν είναι αντικειμενική. Πάνω από τους μισούς μαθητές θεωρούν ότι οι καθηγητές τους είναι «μεροληπτικοί» απέναντί τους και ως κύριες αιτίες για τη μεροληπτική συμπεριφορά θεωρούν τη «συμπεριφορά τους» (ζωηροί μαθητές) και τις «επιδόσεις τους» στα μαθήματα (καλοί - κακοί μαθητές). Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές θεωρούν ότι οι καθηγητές «σέβονται την προσωπικότητά τους».
Γενικά συμπεράσματα
Πώς απάντησαν οι ερωτώμενοι
6 στους 10 μαθητές δήλωσαν ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από τον τρόπο που γίνεται το μάθημα και γι’ αυτό προτείνουν για τη βελτίωση της κατάστασης περισσότερη συζήτηση, λιγότερη ύλη και στις ίδιες περίπου αναλογίες τη χρήση νέων τεχνολογιών, ομαδικές εργασίες και εκπαιδευτικές επισκέψεις.
7 στους 10 μαθητές δηλώνουν ότι πάνε φροντιστήριο.
Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται οι ξένες γλώσσες και τα ιδιαίτερα φροντιστήρια.
Ως αιτίες για την παρακολούθηση φροντιστηρίων δηλώνουν την επιθυμία για καλύτερες επιδόσεις, τη δυσκολία των μαθημάτων και τα κακογραμμένα βιβλία.
6 στους 10 μαθητές θεωρούν ότι οι καθηγητές είναι μεροληπτικοί απέναντί τους και ως κύρια αιτία της μεροληπτικής συμπεριφοράς των καθηγητών οι μαθητές θεωρούν τη γενικότερη συμπεριφορά τους, τις επιδόσεις τους στα μαθήματα, την ελευθερία της γνώμης, την εξωτερική τους εμφάνιση και την εθνικότητά τους.
4 στους 10 θεωρούν ότι οι καθηγητές σέβονται τα μαθητικά τους συμβούλια, 3 στους 10 έχουν αντίθετη άποψη και 3 στους 10 δεν εκφράζουν γνώμη.
3 στους 10 μαθητές πιστεύουν ότι πολλοί καθηγητές βλέπουν τη δουλειά τους ως λειτούργημα.
Σχέση καθηγητών-μαθητών
Σειρά προτάσεων από τους εκπαιδευτικούς
Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας, οι εκπαιδευτικοί που τη διενήργησαν έκαναν μια σειρά προτάσεων προκειμένου να βελτιωθεί τόσο η σχέση καθηγητών - μαθητών όσο και η γενικότερη εκπαιδευτική διαδικασία προς όφελος κυρίως των παιδιών.
Μεταξύ άλλων προτείνουν:
1 Επιμόρφωση ατομική των εκπαιδευτικών ή σε επίπεδο σχολικής μονάδας με τη βοήθεια συμβούλων με αντίστοιχες γνώσεις σε ζητήματα διδακτικής.
2 Εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων διδακτικής στην τάξη.
3 ΠερισσότερΗ συζήτηση στην τάξη και μη προσκόλληση στον τύπο και στην ολοκλήρωση της «ύλης». Οι ψυχές των μαθητών έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από τους ρηματικούς τύπους και τις εξισώσεις.
4 Περισσότερο κατανοητά κείμενα στο μάθημα των «Αρχαίων από πρωτότυπο».
5 Καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ μαθητών - καθηγητών.
6 Να μην υπάρχουν διακρίσεις στους μαθητές από τους καθηγητές με βάση τη βαθμολογία ή τον βαθμό «ζωηρότητας» των παιδιών.
Οι μαθητές το εισπράττουν πολύ αρνητικά.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Ν. Αναστασάτος
Λείπει «οξυγόνο» από τα σχολεία Με δεδομένες τις αγκυλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, π.χ. Αναλυτικό Πρόγραμμα - βιβλία - κλίμακα βαθμολογίας κ.ά., που περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό μια σειρά παρεμβάσεων και θα μπορούσαν να δώσουν ανάσα σε σημαντικό αριθμό μαθητών, θεωρούμε ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης σε επίπεδο σχολικής μονάδας, αρκεί να υπάρχει διαυγής εικόνα της υπάρχουσας κατάστασης και συγκεκριμένη στόχευση.
Η «έρευνα για την έρευνα» είναι μια ελιτίστικη άποψη, όπως και η απλή διατύπωση ευθυνών σε υπερκείμενους φορείς, όπως το υπουργείο Παιδείας, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, οι καθηγητικές σχολές κ.τ.λ. Οχι πως οι ευθύνες τους δεν είναι μεγάλες σε μια σειρά προβλημάτων, αλλά το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς. Δεν φταίνε μόνο το όντως ξεπερασμένο Αναλυτικό Πρόγραμμα, τα κακογραμμένα βιβλία και οι τεράστιες ελλείψεις στις υποδομές. Η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά. Οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που μπορούν με τις παρεμβάσεις τους να δώσουν στο σχολείο το «οξυγόνο» που λείπει.
* Ο Ν. Αναστασάτος ήταν ο επικεφαλής της έρευνας.
v4.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου