Πανεπιστήμιο Πάτρας. Ο Αχμέτ και ο Οσμάν ψάχνουν να βρουν την άκρη στη σχολή που έχουν πετύχει για την εγγραφή τους. Εκεί συναντούν την Αϊσέ και τη Φατμέ, νεοεισαχθείσες επίσης σε σχολές της Πάτρας. Οι τέσσερις πρωτοετείς προσπαθούν να προσαρμοστούν. Είναι φοβισμένοι. Μόνοι, σε μιαν άγνωστη πόλη, σ’ ένα πανεπιστήμιο όπου η ακαδημαϊκή χρονιά έχει ήδη ξεκινήσει. Κινούνται μαζί. Εχουν τους ίδιους φόβους, τις ίδιες αγωνίες προσαρμογής, μοιράζονται κοινά προβλήματα.
Αυτή είναι μόνον η αρχή μιας πραγματικότητας στο σενάριο ταινίας μικρού μήκους, που δημιούργησαν Ελληνες φοιτητές μουσουλμάνοι της Θράκης για να περιγράψουν τη ζωή τους στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Πρωταγωνιστές, τέσσερις φοιτητές και «κομπάρσοι» χριστιανοί και μουσουλμάνοι, μέλη της ίδιας πανεπιστημιακής κοινότητας. Η ταινία, διάρκειας μισής ώρας, με τίτλο «Φοιτητική Αιωνιότητα», δεν παρουσιάζει τις αντιθέσεις και τις διαφορές, αλλά την προσαρμογή τους στη φοιτητική και κοινωνική ζωή. Γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Πάτρα και είναι ο καρπός μιας ακόμη δράσης της «Ογρεντζί Αλεμί» (Ενότητα Νέων), της οργάνωσης μουσουλμάνων φοιτητών που ιδρύθηκε το 2006, συσπειρώνοντας μέσω ιστοσελίδας και ομώνυμου ετήσιου περιοδικού, μειονοτικούς φοιτητές ανά την Ελλάδα.
Τα μέλη της (περί τις 4.000) έχουν την ίδια πορεία. Ζούσαν στην κλειστή κοινωνία της Θράκης και η επιτυχία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τους προσγείωσε στην «άγνωστη» Ελλάδα. Τα βιώματα και οι καθημερινές περιπέτειές τους στο ελληνικό πανεπιστήμιο μεταφέρονται με σάτιρα και χιούμορ.
«Η ζωή των μουσουλμάνων φοιτητών δεν διαφέρει από εκείνη των υπολοίπων. Απλώς η αρχή είναι δύσκολη. Προέρχονται από μια κλειστή περιοχή. Μέχρι το Λύκειο, δεν έχουν ταξιδέψει και ξαφνικά βρίσκονται σε μιαν άγνωστη πόλη. Μπαίνουν στο πανεπιστήμιο με φόβο. Η ακαδημαϊκή χρονιά για τους άλλους έχει ήδη προχωρήσει, καθώς η διαδικασία της ποσόστωσης καθυστερεί την εισαγωγή τους στις σχολές. Ετσι, στην αρχή βρίσκονται στον αέρα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα ήταν η δυσκολία στα μαθήματα. Τα θεμέλιά μας στα ελληνικά δεν είναι τόσο γερά, χρειαζόμασταν μια περίοδο προσαρμογής. Οι περισσότεροι τα καταφέρνουν. Η ζωή μας δεν διαφέρει. Πέρα από τις θρησκευτικές πρακτικές, όπως η προσευχή ή το Μπαϊράμι, οι υπόλοιπες δραστηριότητες είναι κοινές», λέει στην «Κ» ο Μπουρχάν Μολά, φοιτητής στο Μηχανολογικό Υπολογιστών Πάτρας, πρωταγωνιστής της ταινίας. Η προσαρμογή τους στην ελληνική πραγματικότητα είναι η υπόθεση της ταινίας, όπου δύο χρόνια μετά ο καθένας τραβάει το δρόμο του. Ο Αχμέτ είναι ο επιμελής φοιτητής. Παρακολουθεί τα μαθήματα κάνει την προσευχή του πέντε φορές την ημέρα, πετυχαίνει. Ο Οσμάν κυνηγάει το όνειρο μέσα από τη συνδικαλιστική δράση, η Αϊσέ διασκεδάζει στα φοιτητικά πάρτι, ενώ η Φατμέ βαριέται τη ζωή της. Η ταινία, που προβλήθηκε προχθές στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κομοτηνής, αναμένεται να προβληθεί σε πανεπιστήμια της χώρας.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου