#Μικρό παράδειγμα από το βιβλίο «Αρχαία Ελληνική Γλώσσα» (Α΄ Γυμνασίου). Περιέχει «απόσπασμα» του Πρωταγόρασε «ελεύθερη διασκευή» που δεν έχει καμία σχέση με τον πλατωνικό διάλογο, ούτε στη γλώσσα ούτε στο περιεχόμενο. Επιπλέον μολονότι αναφέρεται ότι δεν ήταν η εκπαίδευση «μέλημα της Πολιτείας», η λέξη «σχολείο» υπάρχει 2-3 φορές, ενώ λεζάντα σε εικόνα «ιστορικού τεκμηρίου» γράφει: «σκηνές από την καθημερινή ζωή του σχολείουτης εποχής». Αποσιωπά ότι «οι παίδες» του πλατωνικού κειμένου είναι αγόρια, ενώ εικόνα άλλου «τεκμηρίου» έχει λεζάντα:«Η κορασίδα πηγαίνει στο σχολείο».
#Το πρωτότυπο αφορά «τη διδασκαλία της ηθικής». Το διασκευασμένο απόσπασμα αφορά «την εκπαίδευση των παιδιών στην αρχαία Αθήνα». Από το πρωτότυπο κρατάει τη διδασκαλία της αρετής, αλλά λογοκρίνει τη φράση«εάν [το παιδί] υπακούει με τη θέλησή του [καλώς]. Ειδάλλως σαν το στραβό κλαρί το διορθώνουν με απειλές και ξύλο».Προσθέτει τα γράμματα λογοκρίνονταςτην προτεραιότητα της αρετήςέναντι των γραμμάτων.
Αναφέρει τη γύμναση του σώματος και λογοκρίνει τη χρησιμότητά της«για τους πολέμους».
#Πώς είναι νοητό να διδάσκουμε στα παιδιά ότι η αρχαία Αθήνα είχε «σχολείο» όπου πήγαιναν αγόρια και «κορασίδες»; Να τους «μαθαίνουμε» την αρχαία κοινωνία λογοκριμένη ως προς τις αρχές και αξίες, επειδή δεν είναι σήμερααποδεκτά ήθη που ίσχυαν πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια; Θα «αγαπήσουν» την αρχαιότητα με την κατακρεούργηση της ιστορίας, ή μήπως θα γίνουν (όπως τα μαθαίνουμε)
ανίκανα να συλλάβουν την έννοια του ιστορικού χρόνου, να ξεχωρίσουν τις εποχές, να κατανοήσουν την ιστορική εξέλιξη, ανίκανα να καταλάβουν τι σπουδαίο έκαναν οι αρχαίοι έλληνες;
Γράφει η Αννα Φραγκουδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου